Bayram,
sevinmek neşelenmek demektir, sevincin mutlululuğun tüm bir ulusu bir araya
getirisidir bayram, mutlulukla kurulan, tüm ailenin, sevilenlerin biraraya
geldiği sofralardır… Ramazan ayının akabinde, bir ay boyunca her türlü
kötülükten, yalan dolandan, hırstan, kin ve nefretten, aç gözlülükten arındırmaya ugrastigimiz gönlümüze, ruhumuza bir mükafattır.
Öyle mi
ya?...
Bir yana
bakıyorum da, arınmış ruhları görmekte çok ama çok zorlanıyorum…
Diğer
yana bakıyorum…evlerde matem havası…
Daha dün
gencecik oğullarını toprağa yolladılar, diger evlerde çocuklar babalarına
hasret… Neden ve ne ugruna belli olmadan..
Adaletin
terazisi kaymış, yüreklerin şirazesi oynamış, belleklerimize acılar kazınmış..
Ama
bayram aynı zamanda umut ve özlemdir, iyiye, doğruya, güzele…
Yeşeren
umutlarımızın, bir sonra ki bayramda kök bulmuş olmasını diiyorum.
Özlemim, bir
arada, ulusça acılar yaşamadığımız, yaşatılmadığımız nice bayramları birarada
yaşamaya..
Bu
bayram, acı içinde girdiğimiz son bayram olsun, şeker gibi bayramlara çıkalım
hep birlikte…